O harmonijnej edukacji
Edukacja spersonalizowana to stworzenie każdemu dziecku optymalnych warunków do rozwoju, odkrywania swoich możliwości i wzrastania w sposób integralny jako jedyna w swoim rodzaju osoba.
W edukacji spersonalizowanej nic nie jest elementem zbędnym, całość działa jako ekosystem. Edukacja jest procesem ciągłym i nie podlega fragmentaryzacji, dlatego najmniejszy szczegół ma znaczenie. Każde zaniedbanie wyrządza małą szkodą, która odbija się echem po całym ekosystemie, więc jego skutki mogą być nieraz długo widoczne. Ale za to również każde zadbanie o małe szczegóły jest jak kropelka, która „drąży skałę”, powolutku zostawiając trwały ślad!
Personalizacja oznacza włączanie wszystkich. Mówiąc o edukacji spersonalizowanej nie mówimy o różnych strategiach wsparcia dla dzieci z trudnościami lub metodach różnicowania wymagań wobec niektórych. Mówimy o tworzeniu takiego środowiska, takiej kultury w przedszkolu czy szkole, która sama z siebie dopuszczałaby różnorodność i powodowała kompensację umożliwiając maksymalną skuteczność posiadanych zasobów i używanych metod.
Uczeń gwiazdą personalizacji
Personalizacja oznacza skupienie się na uczniu oraz na całym jego potencjale. Oznacza również skupienie się nie na procesie nauczania, ale na procesie uczenia się. Chodzi o to, aby dziecko jak najszybciej samo umiało „przejąć stery” w łodzi swojej nauki i pracy nad sobą. Jaka jest więc rola nauczyciela? Jest w niej pewien paradoks: nauczyciel jest kluczowy, a jednocześnie drugorzędny. Jest kluczowy, bo każdy nauczyciel wychowuje. Niezwykle istotna jest jego wiedza, kompetencje, a nade wszystko osobowość i to, jak sam pracuje nad sobą, by być coraz bardziej wartościowym człowiekiem. A jednocześnie jest drugorzędny, bo „gwiazdą” procesu ma być uczeń, którego nauczyciel doprowadza do samodzielnej pracy nad sobą, zdobywania wiedzy i umiejętności oraz podejmowania wysiłku, by stawać się coraz lepszym człowiekiem.
Szacunek
Personalizacja patrzy na całego człowieka, a żaden człowiek nie istnieje sam. W edukacji spersonalizowanej patrzymy na każde dziecko i na całe jego środowisko, w którym pierwsi w kolejności są rodzice i najbliższa rodzina. Patrzymy więc z szacunkiem na rodziców, którzy mają niezbywalne prawo (i obowiązek!) wprowadzenia swoich dzieci w dorosłość. W tym ekosystemie jest miejsce na słuchanie rodziców, rozmowę z nimi i stworzenie takiej relacji, która umożliwia kroczenie w tym samym kierunku.
Personalizacja edukacji to również zwrócenie uwagi na wartościowe relacje z rówieśnikami. To wykorzystywanie czasu, jakie dziecko spędza w przedszkolu lub szkole, by uczyło się nawiązywać i dbać o relacje z koleżankami i kolegami. Nauka przyjaźni, hojności wobec innych, czasem rezygnacji ze swoich pomysłów – to pierwsza palestra ćwiczeniowa wszelkich cnót ludzkich, potrzebnych do szczęśliwego życia.
Mądry, wolny i odpowiedzialny
A gdzie stawiamy nasz cel? Chcemy, aby każde dziecko w przyszłości potrafiło podejmować decyzje w sposób mądry, wolny i odpowiedzialny. Mądry, czyli posiadało szeroką wiedzę, ale również dobre rozeznanie, jak ją pozyskiwać i jak ją stosować, aby umiało myśleć krytycznie i kreatywnie oraz rozwiązywać złożone problemy. Wolny i odpowiedzialny, ponieważ
w dorosłości, w pracy zawodowej i w życiu prywatnym na każdym kroku podejmujemy decyzje wpływające na nas i na innych, a więc te dwa pojęcia traktujemy nierozerwalnie.
Kiedy nie może zaistnieć edukacja spersonalizowana?
Trudno ją wprowadzić w środowiskach, w których edukacja kręci się wokół sztywnych i jednorodnych systemów i opiera na monotonnych, zamkniętych i jednolitych metodach nauczania. Jeszcze trudniej, gdy jedyną metodą nauczania jest realizowanie podręcznika strona po stronie, ponieważ nauczyciel nie ma czasu na refleksję, a programy nauczania realizowane są w sposób hermetyczny, pionowy i transmisyjny. Nie ma dla niej miejsca tam, gdzie klejnotem na koronie są sprawdziany i egzaminy, sankcjonujące błędy i klasyfikujące uczniów na dobrych i złych (a przy okazji również nauczycieli i szkoły). Nie da się jej realizować tam, gdzie nauczyciel jest urzędnikiem wybiegającym ze szkoły lub przedszkola jak tylko zakończy zajęcia i nie ma czasu zatrzymać się i spojrzeć w oczy dziecku, lub jego rodzicom.
W Instytucie Educare uczymy edukacji pięknej, refleksyjnej, otwartej, radosnej, twórczej, ale i wymagającej, czyli takiej, w której dziecko otrzymuje niezbędną pomoc do pełnej realizacji samego siebie, która wspiera rodziców i buduje autorytet nauczycieli. Edukacji, która przynosi wymierne efekty w postaci ludzi dobrze wykształconych, mających szerokie horyzonty myślowe i solidną wiedzę. A także edukacji silnie osadzonej w mądrym, chrześcijańskim spojrzeniu na człowieka, wychowującej pozytywnie, poprzez dobrze wykonaną pracę, do solidarności z innymi.