Jedną z najmocniejszych stron edukacji zróżnicowanej jest możliwość dostosowania warunków nauki, metod edukacyjnych i wychowawczych oraz form pracy do określonych potrzeb klasy oraz przede wszystkim do konkretnych uczniów. W tym kontekście edukacja zróżnicowana gwarantuje zdecydowanie lepsze rezultaty szkole/nauczycielom/wychowawcom/rodzicom, ale też zapewnia o wiele bardziej naturalne i w efekcie bardziej przyjazne środowisko szkolne dzieciom. W klasie męskiej te specyficzne potrzeby ogniskować się będą między innymi wokół kwestii zapotrzebowania chłopców na ruch, ogólnej ruchliwości uczniów oraz nieumiejętności przysłowiowego „usiedzenia na miejscu”.

Prowadzenie szkolnej grupy teatralnej jest nie tylko uzupełnieniem pracy pedagogicznej i wychowawczej, można powiedzieć, że jest jej weryfikacją. To na zajęciach teatralnych okazuje się, jak nasi wychowankowie współpracują ze sobą, jak reagują na stres, na ile są samodzielni i kreatywni.

Kiedy dzieci i młodzież wracają z wakacji, nauczyciele często organizują lekcje oparte na wspomnieniach z letnich wojaży. Dzieci opowiadają, gdzie były i co robiły i czasami przybiera to formę przechwalania się i licytacji, kto zwiedził więcej krajów i w jakich obozach brał udział. Bardzo to trudne zajęcia dla tych, którzy jednak nigdzie nie wyjechali. Oczywiście nie unikniemy takich rozmów i chociaż dzieci, które były „tylko” u dziadków, mają marzenie wyjechać gdzieś dalej, to dobrze jest im pokazać, że na „tylko takich wakacjach” wiele skorzystały. Tego typu zajęcia można po prostu oprzeć na założeniu, że każdy się czegoś w te wakacje nauczył, że każdy miał jakieś nietypowe zdarzenie, do którego potrzebne były zupełnie nowe umiejętności i on sobie w tej sytuacji poradził, a jeśli nie dał rady, to może nauczył się prosić o pomoc i korzystać z niej.  Nowa wiedza, doświadczenie, nowi ludzie i relacje z nimi. Pokażmy młodym ludziom, że to był dobry czas i stali się dzięki niemu lepsi i dojrzalsi.

Każdy nauczyciel znajdzie na pewno własną drogę do tego celu. My chcemy podpowiedzieć, na jakich pytaniach można oprzeć budowę scenariusza zajęć. Zapraszamy do artykułu. 

Bywa, że dyscyplina w klasie jest traktowana jak jeden ze składników lekcji. Nauczyciel może myśleć: „Do przeprowadzenia lekcji potrzebuję dziś podręcznika, mapy, wydrukowanych kart pracy, łyka wody i żeby wreszcie była dyscyplina w klasie”. Myślę jednak, że jest odwrotnie: raczej lekcja jest elementem porządku i ładu w klasie.

Edukacja spersonalizowana to stworzenie każdemu dziecku optymalnych warunków do rozwoju, odkrywania swoich możliwości i wzrastania w sposób integralny jako jedyna w swoim rodzaju osoba.

Wszyscy czujemy na sobie ogromną presję: dyrektorzy, aby utrzymać poziom nauczania w swojej placówce, nauczyciele, by sprostać całkiem nowej sytuacji w której potrzebują nowych umiejętności i dostosowania trybu pracy, uczniowie, którzy nierzadko nie są przyzwyczajeni do samodzielności... Nie zapominajmy jednak, że podobnej presji poddani są rodzice, którzy nagle - oprócz swojej własnej pracy zawodowej i obowiązkom domowym - widzą potrzebę dużo intensywniejszego wsparcia swoich dzieci w nauce.